Historia typu
Piper Cub
Latanie Piper Cubem to niesamowite przeżycie. Przeszklona, wąska kabina i skrzydła umieszczone nad nią zapewniają znakomitą widoczność. Samolot bardzo dobrze reaguje na stery, wybacza błędy. Można otworzyć kabinę podczas lotu i napawać się pięknym widokiem czując wiatr we włosach. Potrafi być trochę niesforny podczas lądowania jak każdy samolot z tylnym kółkiem, trzeba uważać na boczny wiatr i mieć go pod pełną kontrolą aż do momentu wyłączenia silnika. Piper Cub jako konstrukcja zbudowana w celu szkolenia pilotów jest łatwy w pilotażu jednak potrafi ośmieszyć nawet najbardziej doświadczonego pilota. Ten samolot ma charakter i styl jak każdy oldtimer.
Historia typu
Skonstruowany przez Waltera Jamenueau Piper Cub J3 był produkowany w Lock Haven w USA od roku 1938. Ten kryty płótnem górnopłat służyć miał do szkolenia i lotów turystycznych. Masowo produkowany Piper Cub stał się jednym z najbardziej popularnych samolotów turystycznych okresu międzywojennego. W roku 1939 został wybrany do szkolenia podstawowego pilotów wojskowych. W czasie II Wojny Światowej skonstruowano wojskową wersję Cuba oznaczoną L4 „Grasshopper”. Samolot charakteryzował się dłuższą, przeszkloną kabiną i wyposażeniem radiowym.
„Grasshoppery” służyły do kierowania ogniem artylerii, przekazywania meldunków, środków medycznych, transportu rannych i zaopatrzenia. Operowały nad frontem wykonując loty zwiadowcze i obserwacyjne. Niektóre samoloty zostały uzbrojone w wyrzutnie rakiet przeciwpancernych Bazooka. Piper Cub L4 „Grasshopper” był stosowany na froncie włoskim, na Pacyfiku a także w Europie Zachodniej. Jako pierwszy samolot Aliantów wylądował w Normandii w czerwcu 1944r. Po wojnie zakłady w Lock Haven wznowiły produkcję cywilnej wersji J3, która była niezwykle popularna wśród amerykańskich pilotów - weteranów II Wojny Światowej. Produkcję J-3 zakończono w 1947roku. Samoloty Piper Cub trafiły po wojnie z amerykańskiego demobilu do polskich aeroklubów. Po kilku latach z przyczyn ideologicznych zostały wycofane i zniszczone.
